FDA unieważnia ostrzeżenia dotyczące czarnej skrzynki dotyczące hormonalnej terapii menstruacyjnej

24

Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) dokonała znaczącego ruchu w zakresie swojego stanowiska w sprawie hormonalnej terapii dojrzewania (PHT). Agencja dąży do usunięcia poprzednich ostrzeżeń „czarnych skrzynek”, które wcześniej ostrzegały o zwiększonym ryzyku raka piersi, chorób układu krążenia i demencji związanych z zagrożeniami dla przewodu pokarmowego.

Decyzja ta stanowi odejście od polityki FDA z 2002 r., podyktowanej wynikami dużego badania zdrowia kobiet (WHI), które początkowo wywołało publiczne oburzenie w związku ze obawami dotyczącymi bezpieczeństwa. Badanie WHI sugeruje zwiększone ryzyko niektórych zdarzeń sercowo-naczyniowych i nowotworów u kobiet stosujących skojarzoną terapię hormonalną estrogenowo-progesteronową po menopauzie.

Usunięcie ostrzeżenia „czarna skrzynka” nie oznacza jednak zatwierdzenia działań geologiczno-technicznych. Zamiast tego ma na celu zapewnienie kobietom dokładniejszych informacji na temat związanych z tym korzyści i zagrożeń, zachęcając je do prowadzenia świadomych rozmów z lekarzami.

Zmiana percepcji: od zapobiegania do indywidualnego podejmowania decyzji

Choć posunięcie to zostanie przyjęte z zadowoleniem przez wielu lekarzy, którzy od dawna twierdzą, że ogólne ostrzeżenie blokuje potrzebne rozmowy, nie pozostaje ono bez kontrowersji.

Doktor JoAnne Munson, znana badaczka zaangażowana w badanie WHI i profesor w Harvard Medical School, potwierdza potencjalne korzyści: „Ogólne ostrzeżenie z czarnej skrzynki doprowadziło do niedostatecznego stosowania GMT u wielu kobiet, które są odpowiednimi kandydatkami i które odniosłyby korzyści z leczenia”. Podkreśla, że ​​jego usunięcie mogłoby zachęcić więcej kobiet do rozważenia interwencji geologicznej jako opcji. Nalega jednak na potrzebę zachowania przejrzystości poprzez zapewnienie jasnego przedstawienia informacji dotyczących bezpieczeństwa na etykietach leków.

Nowe podejście do środowiska GTM: co mówią nowe badania?

Niedawne badania przedstawiają mniej ponury obraz interwencji geotechnicznych niż ten pierwotnie przedstawiony w projekcie badawczym WHI. Badania przeprowadzone od tego czasu wykazały, że u kobiet, które rozpoczęły przyjmowanie ATM w ciągu 10 lat od menopauzy, zazwyczaj przed 60. rokiem życia, nie występuje zwiększone ryzyko raka piersi ani chorób układu krążenia obserwowane we wcześniejszym badaniu.

Ponadto niektóre badania sugerują potencjalne korzyści związane z AHT: zmniejszenie ryzyka chorób układu krążenia nawet o 50 procent i zmniejszenie ryzyka choroby Alzheimera o 35 procent.

Indywidualne podejście: znaczenie spersonalizowanego leczenia

Decyzja FDA podkreśla potrzebę indywidualnej oceny podczas przeglądu pomiarów geologicznych. Nie wszystkie kobiety w równym stopniu nadają się do tego typu leczenia, zwłaszcza te, które mają szczególną historię medyczną, np. wcześniejszą diagnozę raka piersi wrażliwego na estrogeny.

Doktor Stephanie Faubion, dyrektor medyczny Menopause Society i dyrektor Mayo Clinic Center for Women’s Health, podkreśla, że ​​usunięcie ostrzeżenia o czarnej skrzynce nie eliminuje zindywidualizowanej opieki. „Korzyści są większe, a ryzyko mniejsze w przypadku młodszych kobiet, które rozpoczynają terapię hormonalną w celu leczenia objawowego bliżej okresu menopauzy” – wyjaśnia.

Estrogen dopochwowy: inna historia

Lekarze od dawna opowiadali się za usunięciem ostrzeżenia dotyczącego czarnej skrzynki, szczególnie w przypadku estrogenu dopochwowego, ponieważ różni się on znacznie od tabletek GTM do stosowania ogólnoustrojowego pod względem wchłaniania i dystrybucji w organizmie. Estrogeny dopochwowe działają przede wszystkim na tkanki miejscowe, minimalizując potencjalne ryzyko ogólnoustrojowe związane z postaciami doustnymi. Ta forma jest szczególnie skuteczna w łagodzeniu objawów menopauzy, takich jak suchość pochwy lub bolesne stosunki płciowe.

Decyzja FDA w sprawie GTM sygnalizuje zmianę w kierunku bardziej szczegółowego zrozumienia tej opcji leczenia. Chociaż ryzyko i korzyści pozostają ważnymi czynnikami do oceny, otwarta komunikacja między pacjentami a świadczeniodawcami na temat konkretnych okoliczności w przyszłości będzie odgrywać kluczową rolę w określaniu stosowności interwencji terapeutycznych.