De blinde vlek van $ 5,6 biljoen: waarom de Amerikaanse gezondheidszorg het grootste probleem niet kan zien

17
De blinde vlek van $ 5,6 biljoen: waarom de Amerikaanse gezondheidszorg het grootste probleem niet kan zien

De Amerikaanse gezondheidszorg verdrinkt in de kosten – jaarlijks ruim 5,6 biljoen dollar – en toch blijven we gefixeerd op secundaire kwesties terwijl we het kernprobleem negeren. Net als bij het beruchte psychologische experiment waarbij deelnemers tijdens het tellen van basketbalpassen een gorilla misten die over het scherm liep, zijn we zo gefocust op cijfers als premies en subsidies dat we de olifant – of beter gezegd: de gorilla – in de kamer over het hoofd hebben gezien.

Dit is niet alleen een economische kwestie; het is een systemische mislukking die iedereen treft, van beleidsmakers in Washington tot patiënten in landelijke ziekenhuizen. De meedogenloze stijging van de kosten bedreigt bedrijven, destabiliseert overheidsbegrotingen en versnelt het verdwijnen van banen. Het negeren van deze crisis is niet langer een optie.

De crisis in Washington: pleisters op een kapot systeem

Het Congres debatteert over de verlenging van de Affordable Care Act (ACA)-subsidies en de Medicaid-financiering, terwijl de onderliggende zorgkosten niet onder controle blijven. Het verkleinen van de kostenkloof tussen de Amerikaanse en Zwitserse gezondheidszorg – waar de uitgaven bijna 5.000 dollar per persoon lager zijn en betere resultaten oplevert – zou jaarlijks 700 miljard dollar kunnen besparen. Toch blijft de nadruk liggen op oplossingen voor de korte termijn in plaats van op structurele hervormingen.

Terwijl de federale financiering afneemt en de geschiktheidscriteria veranderen, dreigen miljoenen mensen hun dekking te verliezen. Ziekenhuizen reageren hierop door particuliere verzekeraars exorbitante tarieven in rekening te brengen, waardoor de kosten op de schouders van werkgevers en werknemers terechtkomen. De cyclus gaat door, zonder dat er een echte oplossing in zicht is.

De illusie van het Amerikaanse bedrijfsleven: kosten besparen zonder de oorzaak aan te pakken

Bedrijven verhogen het eigen risico en beperken het netwerk van aanbieders, in de hoop de kosten onder controle te houden. Maar deze maatregelen zijn tijdelijk. Als de onderliggende zorgkosten niet worden aangepakt, zullen de premies blijven stijgen, wat zowel werkgevers als werknemers onder druk zal zetten.

De gemiddelde gezondheidszorgdekking voor gezinnen zal binnenkort de $30.000 per jaar overschrijden, waarbij werknemers een aanzienlijk deel van de last zullen dragen. Dit beperkt de loongroei, belemmert de aanwerving en verstikt innovatie.

Het personeelsbestand staat onder druk: automatisering als laatste redmiddel

Terwijl de medische kosten stijgen, wenden bedrijven zich tot automatisering en AI om de arbeidskosten te verlagen. De recente ontslagen bij Amazon en de plannen om magazijnpersoneel te vervangen door robotica zijn nog maar het begin. Miljoenen banen staan ​​op het spel, waardoor de overheidsbegrotingen verder onder druk komen te staan ​​nu ontheemde werknemers zich wenden tot Medicaid en gesubsidieerde plannen.

Het probleem is niet de verzekering; het zijn de onhoudbare kosten van medische zorg. Tenzij de kosten drastisch worden verlaagd, zal de impact doorwerken in de hele samenleving.

Landelijke ziekenhuizen op de rand: een symptoom van een kapot systeem

De afgelopen twintig jaar zijn ruim 150 ziekenhuizen op het platteland gesloten, en nog eens 700 lopen gevaar. Noodsubsidies en tijdelijke reddingsoperaties vertragen het onvermijdelijke, maar pakken het fundamentele probleem niet aan: hoge vaste kosten en lage patiëntenaantallen.

Om te overleven zijn consolidatie, regionalisering en een verschuiving naar nood- en spoedeisende zorgcentra nodig, ondersteund door telegeneeskunde. Pijnlijke offers zijn nodig, maar het negeren van het probleem zal de ineenstorting alleen maar versnellen.

Drie oplossingen voor een duurzame toekomst

Het herstellen van de Amerikaanse gezondheidszorg vereist structurele hervormingen, geen stapsgewijze aanpassingen. Drie bewezen strategieën kunnen jaarlijks $700 miljard besparen:

  1. Leaner ziekenhuisvoetafdruk: Consolideer faciliteiten met een laag volume, elimineer overbodige programma’s en creëer regionale centra van uitmuntendheid. Transformeer kleine plattelandsziekenhuizen naar 24-uurs noodhubs, ondersteund door telegeneeskunde.
  2. Preventieve zorgfocus: Beheers chronische ziekten door uitgebreide eerstelijnszorg, onderhandelingen over de prijs van medicijnen door de overheid en door AI aangedreven thuismonitoring. Voorkom complicaties voordat er dure interventies nodig zijn.
  3. Op waarde gebaseerde betaling: Verschuiving van vergoeding per dienst naar capitatie, waarbij zorgverleners worden beloond voor het gezond houden van patiënten, en niet alleen voor het behandelen als ze ziek worden. Stimuleer preventie, vroegtijdige interventie en efficiënte zorgverlening.

De tijd voor actie is nu

Geen enkele groep kan dit alleen oplossen. Gekozen functionarissen, bedrijven, verzekeraars, artsen en patiënten moeten hun onoplettendheidsblindheid overwinnen en de confrontatie aangaan met de gorilla van $ 5,6 biljoen. Hoe langer we het probleem negeren, hoe erger de zaken zullen worden.

De vraag is niet of we de Amerikaanse gezondheidszorg kunnen verbeteren, maar wanneer we eindelijk de olifant – of beter gezegd: de gorilla – in de kamer zullen herkennen.